του Μιχάλη Λάγκη |
Είναι αποφασιστικής σημασίας για ένα προπονητή και μια ομάδα η κατανόηση της έννοιας της ανησυχίας για καταστάσεις εντός και εκτός παρκέ.Το τεχνικό team όσο και οι παίκτες θα πρέπει να ανησυχούν και να είναι γενικά σε εγρήγορση γύρω από πράγματα που μπορούν να ελέγξουν και όχι σε καταστάσεις που δεν είναι στο χέρι τους να αλλάξουν.Οι διαιτητές,ο κόσμος του αντιπάλου,η ασθένεια,ο τραυματισμός,το μέγεθος και η ταχύτητα του αντιπάλου είναι πράγματα και έννοιες που δεν είναι στο χέρι κανενός για να αλλάξουν και για τις οποίες μια ομάδα πρέπει να βρεί τρόπους για να τις αντιμετωπίσει.Αυτό τον τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης πρέπει να έχουν όλοι οι προπονητές και να δουλεύουν σε καθημερινή βάση για την βελτίωση τους.
Το ερώτημα που γεννιέται και που συχνά συναντάω στις ερασιτεχνικές κατηγορίες είναι αν ο προπονητής δουλεύει με βάση το πλάνο που έχει στο μυαλό του ανεξάρτητα το ποιοι παίκτες απαρτίζουν την ομάδα του η αν ο προπονητής δουλεύει βάση της προσωπικότητας μερικών παικτών που παρεμβαίνουν στο έργο του..
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή σχετικά με τους παίκτες που ένας προπονητής μπορεί να απομακρύνει από μια ομάδα.Παίκτες που μπορεί να φωνάζουν συνεχώς,να είναι εγωκεντρικοί η κυκλοθυμικοί,να κάνουν κακό στην ίδια την ομάδα και γενικά παίκτες που παρεκκλίνουν από την προπονητική φιλοσοφία.
Μερικοί προπονητές έχουν αυτή τη φιλοσοφία.
Εγώ λέω ότι μπορεί να μην είμαι υποχρεωμένος να ακούσω την μουσική η να δω στην τηλεόραση προγράμματα που βλέπει η σημερινή γενιά αλλά είμαι υποχρεωμένος να διδάξω τους αθλητές που φοράνε παντελόνια σκισμένα και έχουν την νοοτροπία του μάγκα.Αυτή είναι μια <<συμβατική>>υποχρέωση.Το στυλ και η εξωτερική εμφάνιση ενός παίκτη δεν είναι απαραίτητα και η ουσία του.Ο προπονητής στην πορεία του χρόνου θα καταλάβει αυτό που κρύβεται πίσω από την εμφάνιση αυτή και τη νοοτροπία.
Πρέπει να είσαι πολύ έμπειρος για να καταλάβεις από την αρχή τι είδους αθλητή και άνθρωπο έχεις απέναντι σου.
Υπάρχουν προπονητές που συχνά λένε ΄΄όταν έπαιζα εγώ’’ η ‘’πριν 10 χρόνια οι αθλητές’’ κλπ.
Δυστυχώς η ευτυχώς δεν είμαστε ούτε 10 ούτε 20 χρόνια πριν.Είμαστε για όλους στο παρόν και οι αθλητές αυτοί θέλουν ένα προπονητή να τους προπονήσει τώρα.
Ο καλός προπονητής αντιμετωπίζει την πρόκληση ανεξάρτητα από την ηλικία και τις ανάγκες του κάθε παίκτη.
Φυσικά οι σημερινοί παίκτες είναι κάπως διαφορετικοί από τις προηγούμενες γενιές αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.Σε γενικές γραμμές όμως τα σημερινά παιδιά έχουν μεγαλύτερο κίνητρο,είναι πιο ανταγωνιστικοί και έχουν μεγαλύτερη αντίληψη των πραγμάτων.
Αντί να ανησυχεί ένας προπονητής για αυτά τα πράγματα που δεν μπορεί έτσι κι αλλιώς να αλλάξει θα πρέπει να κοιτάξει να επωφεληθεί.Οι δραστήριοι παίκτες επιθυμούν την βελτίωση και είναι πρόθυμοι να βρούν χρόνο και να προσπαθήσουν ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί.
Οι μεγάλες ομάδες καθώς και οι μεγάλοι παίκτες ανεξαρτήτως γενιάς έχουν κερδίσει με τον ίδιο τρόπο.Έπαιζαν μαζί,έπαιζαν σκληρά και γνώριζαν άριστα τις βασικές αρχές του μπάσκετ.Αυτό γινόταν πριν 50 χρόνια και θα συνεχίσει να γίνεται για ακόμα τόσα.
Ο προπονητής μπορεί να μην έχει τον έλεγχο του παίκτη που προπονεί πλήρως αλλά σίγουρα έχει τον έλεγχο της διδασκαλίας του.Ο τρόπος που διδάσκει ένας προπονητής καθορίζει την επιτυχία η την αποτυχία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου