Οι πηγές ενέργειας ενός μπασκετμπολίστα

Στο άθλημα του μπάσκετ ο αθλητής μετακινείται  πάρα πολλές φορές. Μπορεί  τη μια στιγμή να βρίσκεται σε απόλυτη ακινησία και την αμέσως επόμενη να χρησιμοποιήσει τη μέγιστη ταχύτητα του. Το να υπολογίσει κανείς την ενέργεια που σπαταλά με την γρήγορη εναλλαγή του ρυθμού του είναι εξαιρετικά δύσκολο. Οι ικανότητες που έχει ένας αθλητής, η χρονική περίοδος(προπονητικά) στην οποία βρίσκεται εκείνη τη στιγμή, το επίπεδο λειτουργίας του οργανισμού του καθώς και οι ενέργειες των αντιπάλων του είναι μερικοί από τους παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για τη ποσότητα ενέργειας που καταναλώνει ο αθλητής. Αν τώρα κάποιος θέλει να γνωρίζει στο περίπου ποια είναι η ενέργεια που ξοδεύει ένας ενήλικος παίκτης αυτή υπολογίζεται περίπου στις 1000kcal.

Στα διαστήματα των 24 δευτερολέπτων στα οποία κρατάει μια επίθεση στο μπάσκετ η ενέργεια που καταναλώνουν οι μύες που χρησιμοποιούνται προέρχεται από τη διάσπαση των υδατανθράκων σε αναερόβιες συνθήκες. Επειδή οι μύες όμως έχουν και την ανάγκη του οξυγόνου τροφοδοτούνται με αυτό κάθε φορά που το παιχνίδι σταματάει η ο οργανισμός κάνει κινήσεις μέσης έντασης. Αυτή η αερόβια οξείδωση των υδατανθράκων είναι το καλύτερο για τον οργανισμό.

Όσο περισσότερο προπονείται ένας αθλητής και δεν εννοούμε χρονικά αλλά ποιοτικά και βελτιώνει τις ικανότητες του τόσο περισσότερο μπορεί να δουλεύει σε συνθήκες μη παροχής οξυγόνου από τη μια και από την άλλη οι μύες που δουλεύουν μπορούν να τροφοδοτούνται με περισσότερο οξυγόνο λόγω του ότι το αναπνευστικό και κυκλοφορικό σύστημα αναπτύσσεται και υπάρχει αυξημένη περιεκτικότητα οξυγόνου στο αίμα. Άρα βάση αυτών τα όρια της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου ανεβαίνουν.

Όπως ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο μου τα παιδιά σε ηλικία 9-10 ετών αναπτύσσουν πολύ γρήγορα τη μάζα τους αλλά αυτή η ανάπτυξη δε συμβαδίζει με τον όγκο της καρδιάς. Τα παιδιά σε ηλικία 13-14 ετών που αθλούνται σε υψηλούς ρυθμούς έχουν περίπου 76 σφυγμούς το λεπτό σε κατάσταση ηρεμίας. Στην ηλικία 14-18 οι σφυγμοί αυτοί είναι περίπου 58 ενώ στην ηλικία των 20 ετών είναι περίπου 52.Κατά τη διάρκεια της προπονητικής επιβάρυνσης και στη συνέχεια της αποκατάστασης τα νέα παιδιά παρουσιάζουν υψηλότερη καρδιακή συχνότητα από αυτή των ενηλίκων. Αντίθετα με τα αγόρια τα κορίτσια στην ηλικία των 13-14 παρουσιάζουν αυξημένους σφυγμούς (82 περίπου).

Οι προπονητικές επιβαρύνσεις που δέχεται ένας αθλητής δεν είναι βέβαιο ότι θα αυξήσουν τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου καθώς κατά κύριο λόγω αυτή εξαρτάται από την κληρονομικότητα.

Όταν λοιπόν τα νέα παιδιά δέχονται προπονητική επιβάρυνση θα πρέπει ο κάθε προπονητής να λαμβάνει υπόψη ότι οι νέοι αθλητές έχουν υψηλή δαπάνη σε ενέργεια, το αναπνευστικό και το κυκλοφορικό τους σύστημα δεν συμβάλλουν στην οικονομία ενέργειας, έχουν υψηλή διέγερση και κουράζονται εύκολα.

Άρα οι μεγάλες επιβαρύνσεις μπορούν να φέρουν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα. Επιβράδυνση της ανάπτυξης του οργανισμού και της εξέλιξης του ως αθλητή.

Ένα από τα πιο έγκυρα test για την αξιολόγηση ενός αθλητή σε σχέση με την ανάπτυξη του αναπνευστικού και κυκλοφοριακού του συστήματος  είναι το step test.O αθλητής ανεβοκατεβαίνει σε μια υπερυψωμένη κατασκευή με συγκεκριμένο ρυθμό (30 φορές το λεπτό).Για ηλικίες 8-11 ετών το ύψος της κατασκευής είναι 35 εκατοστά. Για τα κορίτσια από 12-18 ετών είναι 40 εκατοστά ενώ για τα αγόρια είναι 45-50.Για τις γυναίκες είναι 43 εκατοστά και για τους άνδρες 50.Μετά την ολοκλήρωση του test και ακριβώς 1 λεπτό μετά την αποκατάσταση μετράμε τους καρδιακούς σφυγμούς και υπολογίζουμε το δείκτη από τον τύπο:

Χρόνος εργασίας/5,5 Καρδιακή συχνότητα

Όταν ο δείκτης είναι χαμηλότερος του 55 τότε υπάρχει κακή φυσική κατάσταση. Από 55-64 είναι κάτω από το μέσο όρο. Από 65-79 είναι μέτρια. Από 80-89 καλή. Από 90 και πάνω θεωρείται άριστη.