Η ανάπτυξη της αντοχής και της επιδεξιότητας στις μικρές ηλικίες

Όσο το παιδί μεγαλώνει και προπονείται υπάρχει ένας τομέας που αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τους άλλους. Αυτός είναι η αντοχή του. Στις προπονητικές επιβαρύνσεις που κρατάνε για αρκετό χρονικό διάστημα παίζει καθοριστικό ρόλο η σταθερότητα των νευρικών κέντρων όπως και η ανάπτυξη του αναπνευστικού και κυκλοφοριακού συστήματος. Ο οργανισμός αρχίζει να αυξάνει τα ενεργειακά αποθέματα του και την απόδοση του σε σχέση με τις αντιδράσεις της οξείδωσης. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην αύξηση κατανάλωσης οξυγόνου από τους μυς καθώς μαθαίνουν να λειτουργούν πιο καλά και αποτελεσματικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Τα όρια ανάπτυξης της αντοχής σε έναν αθλητή σταθεροποιούνται περίπου στην ηλικία των 24 ετών. Στα παιδιά η ανάπτυξη της αντοχής γίνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Στη προεφηβική ηλικία η προπόνηση αντοχής δυναμικού χαρακτήρα είναι πιο αποτελεσματική από τη προπόνηση στατικής αντοχής. Αντίθετα στους εφήβους στην ηλικία περίπου των 15 ετών δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δυο είδη.

Κατά την είσοδο του παιδιού στο άθλημα του μπάσκετ ο πρώτος στόχος είναι η ανάπτυξη της γενικής αντοχής. Η γενική αντοχή είναι η βάση ανάπτυξης των νέων καλαθοσφαιριστών ηλικίας 12-17 ετών. Η προπόνηση κατά τους τρείς πρώτους μήνες μπορεί να αυξήσει τη γενική αντοχή περίπου 10-15%.Η αύξηση της γενικής αντοχής έχει αποτελέσματα και στις ασκήσεις ταχυδύναμης. Όσα παιδιά ασχολούνται με το μπάσκετ  αυξάνουν την ισομετρική αντοχή της ωμικής ζώνης και των ποδιών κατά 30% περίπου.

Σε οτι αφορά την αντοχή στα άλματα τα παιδιά ηλικίας 8-11 ετών εμφανίζουν τριπλάσια αύξηση όταν προπονούνται με αλτικές ασκήσεις έντασης μέχρι 70%.Σε ασκήσεις με υψηλότερη ένταση μέχρι 90% αυξάνει μέχρι τα 10 έτη όπου φτάνει και στο όριο της.

Πολύ σημαντικό μέρος για τον μπασκετμπολίστα είναι η αντοχή που πρέπει να αναπτύξει στους μυς των ποδιών διότι κάτω από το βάρος του σώματος παρατηρείτε υψηλή τοπική κόπωση. Συμπερασματικά η ανάπτυξη της αντοχής εκτός από τις κινητικές δεξιότητες συμβάλλει και στην ανάπτυξη της νόησης. Η κόπωση του αθλητή τον οδηγεί σε λάθη και μειώνει το χρόνο αντίδρασης του.

Η επιδεξιότητα επίσης του παίκτη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλες τις ενέργειες που κάνει. Ο βαθμός αφομοίωσης και προσαρμογής σε συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες εξαρτάται και από το πόσο επιδέξιος είναι. Το πόσο επιδέξιος μπορεί να είναι ένας αθλητής εξαρτάται από το πόσο καλός είναι ο νευρομυικός συντονισμός των κινήσεων του καθώς και στο βαθμό προσαρμογής του σε διάφορες συνθήκες. Ο υψηλός βαθμός κινητικού συντονισμού εκδηλώνεται στα νέα παιδιά στις ηλικίες 13-14 και 17-18.

Στα νέα παιδιά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρώτα αναπτύσσεται η ικανότητα του ακριβή ελέγχου των κινήσεων μέσα στο χρόνο και στη συνέχεια τελειοποιούνται σε κινήσεις μέσα στο παιχνίδι.