Είναι η στάση του σημείου που αναφέρθηκε πλήρως κακή, και θα
πρέπει να τη διορθώσουμε και να τιμωρήσουμε τους παίκτες που το κάνουν;
Αν και έχω ήδη καλύψει κάποιες πληροφορίες σχετικά με το plyo step θα μοιραστώ τρία υποστηρικτικά ερευνητικά έγγραφα που το υποστηρίζουν.
Kraan, G.A., van Veen, J., Snijders, C.J., Storm, J. (2001). Starting from standing; why step backwards? Journal of Biomechanics, 32:211-215.
‘’ Κατά την εκκίνηση, το κέντρο βάρους του σώματος πρέπει να βρίσκεται μπροστά από το πόδι για να αποφευχθεί η πτώση. Κατά την εκκίνηση ενός σπριντ από την όρθια θέση, η χρήση ενός βήματος προς τα πίσω είναι απαραίτητη για μέγιστη επιτάχυνση. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να ποσοτικοποιηθεί η θετική συμβολή στην ώθηση από ένα βήμα του ποδιού προς τα πίσω, το οποίο φαίνεται να είναι αντιπαραγωγικό. Δέκα άτομα καθοδηγήθηκαν να ξεκινήσουν σπριντ με τρεις διαφορετικούς τρόπους: (α) εκκίνηση από την όρθια θέση ακριβώς μπροστά από την πλατφόρμα δύναμης με πρωτοβουλία του υποκειμένου, (β) εκκίνηση από την όρθια θέση πάνω στην πλατφόρμα δύναμης χωρίς να επιτρέπεται βήμα προς τα πίσω και (γ) εκκίνηση από τη θέση εκκίνησης με το ένα πόδι μπροστά από την πλατφόρμα δύναμης και το πόδι ώθησης πάνω στην πλατφόρμα δύναμης.’’
Ένα βήμα προς τα πίσω παρατηρήθηκε στο 95% των εκκινήσεων από την όρθια θέση. Η δύναμη απώθησης ήταν υψηλότερη στον τύπο εκκίνησης (α), ο οποίος είχε τον μικρότερο χρόνο για τη δημιουργία της δύναμης απώθησης. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν θετική συμβολή στη δύναμη και την ισχύ από ένα βήμα προς τα πίσω. Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη ενός προγράμματος προπόνησης με ιδιαίτερη προσοχή στο φαινόμενο βήμα προς τα πίσω.
Brown, Todd D., Vecovi, Jason D. Is stepping back really counterproductive? Strength & Conditioning Journal
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι το παράδοξο βήμα προς τα πίσω κατά την επιτάχυνση δημιουργεί μεγαλύτερη ώθηση, παρέχει μεγαλύτερη οριζόντια ισχύ και οδηγεί σε ανώτερη μετατόπιση σε σύγκριση με την τεχνική drop-and-go. Ως εκ τούτου, το βήμα προς τα πίσω θα πρέπει να θεωρείται βασικό στοιχείο κατά την προπόνηση της επιτάχυνσης.
Johnson, TM, Brown, LE, Coburn, JW, Judelson, DA, Khamoui, AV, Tran, TT, and Uribe, BP. Effect of four different starting stances on sprint time in collegiate volleyball players. J Strength Cond Res 24(10): 2641-2646, 2010.
Η στάση εκκίνησης παίζει σημαντικό ρόλο στον επηρεασμό της ταχύτητας σπριντ μικρών αποστάσεων και, ως εκ τούτου, της ικανότητας να φτάσει κανείς την μπάλα κατά τη διάρκεια του αθλητισμού. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση 4 διαφορετικών στάσεων εκκίνησης στον χρόνο σπριντ. Είκοσι έξι παίκτες και παίκτριες κολεγιακής πετοσφαίρισης προσφέρθηκαν εθελοντικά να συμμετάσχουν σε 1 δοκιμαστική συνεδρία. Κάθε εξεταζόμενος εκτέλεσε 3 δοκιμασίες σπριντ 4,5 μέτρων σε κάθε μία από τις 4 διαφορετικές στάσεις εκκίνησης (P-παράλληλη, FS-ψευδές βήμα, S-σταθμισμένο και SFS-σταθμισμένο ψευδές βήμα) με τυχαία σειρά. Η ανάλυση διακύμανσης αποκάλυψε ότι δεν υπήρχε σημαντική αλληλεπίδραση του φύλου με τη στάση, αλλά υπήρχαν κύριες επιδράσεις για το φύλο (οι άνδρες ήταν ταχύτεροι από τις γυναίκες) και τη στάση. Οι στάσεις FS (1,18 ± 0,10 δευτερόλεπτα), S (1,16 ± 0,07 δευτερόλεπτα) και SFS (1,14 ± 0,06 δευτερόλεπτα) ήταν ταχύτερες από τη στάση P (1,25 ± 0,09 δευτερόλεπτα) και η στάση SFS ήταν ταχύτερη από τη στάση FS. Αυτό δείχνει ότι η εκκίνηση με κλιμακωτή στάση (ανεξάρτητα από το βήμα προς τα πίσω) παρήγαγε τη μεγαλύτερη ταχύτητα σπριντ στα αρχικά 4,5 μέτρα. Παρόλο που η λήψη μιας κλιμακωτής στάσης φαίνεται αντιπαραγωγική, η προκύπτουσα δράση του κύκλου τέντωμα-συντόμευση και η κλίση του σώματος προς τα εμπρός πιθανώς αυξάνουν την παραγωγή δύναμης της φάσης ώθησης και τοποθετούν το συνολικό κέντρο μάζας του σώματος μπροστά από το πόδι επαφής, μειώνοντας έτσι το χρόνο σπριντ.
Εν πάση περιπτώσει, πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε το plyo step όταν επιταχύνουμε; Γιατί δεν το χρησιμοποιούν οι ολυμπιονίκες σπρίντερ αν είναι πιο γρήγορο; Η απάντηση είναι και πάλι - ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ.
Οι σπρίντερ χρησιμοποιούν κλιμακωτή στάση στα μπλοκ επειδή αυτό τους επιτρέπει τη βέλτιστη εμβιομηχανική θέση για να εκφράσουν τη μέγιστη προωθητική δύναμη. Παρόλο που η τελευταία παρατιθέμενη έρευνα ανέφερε ότι η κλιμακωτή στάση με λάθος βήμα επιτυγχάνει καλύτερους χρόνους σπριντ από την κλιμακωτή στάση, εδώ μιλάμε για κολεγιακούς παίκτες βόλεϊ. Χρειάζεται εξάσκηση για να κατακτήσει κανείς την εκκίνηση του σπριντ (αν και δεν χρησιμοποίησαν μπλοκ) και δεν σημαίνει ότι κάτι που είναι καλύτερο "με το καλημέρα" είναι καλύτερο μακροπρόθεσμα. Χρειάζεται χρόνος και εξάσκηση.
Αλλά μπορεί να ειπωθεί το ίδιο πράγμα για το plyo step; Θα έπαιρναν οι αθλητές καλύτερους χρόνους αν προσπαθούσαν να αποφύγουν το λάθος βήμα κατά την επιτάχυνση από όρθια θέση; Υποθέτω ότι χρειαζόμαστε διαχρονική μελέτη (όπου οι αθλητές πραγματικά προπονούνται για να ξεκινήσουν από μια συγκεκριμένη στάση) αντί για διασταυρούμενες μελέτες που αναφέρονται, αλλά ούτως ή άλλως δεν το νομίζω. Κατά την εκκίνηση από όρθια παράλληλη θέση (αθλητική στάση), το plyo step θα παράγει πάντα καλύτερους χρόνους σπριντ από το να προσπαθείς να κάνεις με δύναμη (οικειοθελώς) το πρώτο βήμα προς τα εμπρός. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ψευτοβήμα φέρνει το σώμα σε θέση όπου το διάνυσμα της δύναμης (Ground Reaction Force - GRF) έχει υψηλότερη προωθητική συνιστώσα λόγω της προέλευσης της GRF που βρίσκεται πίσω από το κέντρο μάζας του σώματος (COM) σε σύγκριση με την παράλληλη στάση όπου η προέλευση της GRF βρίσκεται κάτω από το COM (όπου ο αθλητής πρέπει να τραβήξει τον εαυτό του αντί να σπρώξει τον εαυτό του που είναι πιο ισχυρό).
Αλλά, πρέπει οι αθλητές να κάνουν πάντα ένα plyo step όταν ξεκινούν από όρθια παράλληλη θέση; Είχα κάποτε μια τεράστια διαφωνία με έναν προπονητή τένις. Αυτός ο προπονητής μου έλεγε ότι το ψευτοβήμα είναι "κακό" όταν ο αθλητής φτάνει να αναχαιτίσει τη μπάλα (μου έδειξε μερικές παραλλαγές του ψευτοβήματος για να προετοιμαστεί για το backhand/forehand) και προσπαθούσα να του εξηγήσώ ότι το Plyo step είναι "φυσιολογικό" όταν ο αθλητής πρέπει ξαφνικά να κάνει σπριντ προς το φιλέ. Πηγαίναμε πέρα δώθε δείχνοντας τα παραδείγματα από αγώνες τένις και κατηγορούσαμε ο ένας τον άλλον για άγνοια.
Βλέπετε τη διαφορά εδώ; Μιλούσαμε για δύο διαφορετικά πράγματα, όπου ο στόχος του έργου είναι διαφορετικός. Το πρώτο είναι να φτάσουμε σε μια βέλτιστη θέση για το backhand/forehand (βασικά αναχαιτίζοντας δράση όπου ο χρόνος μέχρι την επαφή μπορεί να ποικίλει) και το δεύτερο είναι να φτάσουμε από το σημείο Α στο σημείο Β όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Όταν έχετε αρκετό χρόνο (χρόνο μέχρι την επαφή σε αυτή την περίπτωση) δεν "βιάζεστε" να επανατοποθετήσετε το σώμα σας σε μια καλή στάση για να αποδώσετε τεχνική δεξιότητα, αλλά όταν ο χρόνος σας πιέζει και πρέπει να αντιδράσετε σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα το σώμα σας θα κάνει το πιο φυσιολογικό/φυσικό πράγμα.
Αυτή η ίδια συζήτηση μπορεί να επεκταθεί προς την κατεύθυνση της διασταυρούμενης εκκίνησης στη ντρίμπλα της μπάλας (crossover dribble), όπου το πρώτο βήμα είναι προς τα εμπρός και "διασταυρώνεται" (step across) για να τοποθετηθεί το πόδι ανάμεσα και το σώμα ανάμεσα στον αμυντικό και τη μπάλα. Επομένως, μιλάμε για διαφορετικούς στόχους εργασίας. Και πάλι εξαρτάται από το πλαίσιο.
Εν κατακλείδι: πρέπει να διορθώνουμε τους παίκτες όταν κάνουν το λάθος βήμα όταν επιταχύνουν από όρθια στάση με παράλληλη στάση με στόχο να καλύψουν μια συγκεκριμένη απόσταση στον ελάχιστο δυνατό χρόνο (διαβάστε προσεκτικά, αφού κατέβαλα προσπάθεια να ορίσω τον στόχο του έργου - πλαίσιο); Όχι. Θα πρέπει όλες οι επιταχύνσεις από όρθια θέση, συμπεριλαμβανομένης της τεχνικής δεξιότητας, να περιλαμβάνουν το ψευτοβήμα; Και πάλι η απάντηση είναι όχι. Σε ορισμένες περιπτώσεις το ψευτοβήμα δικαιολογείται εφόσον υπάρχει πίεση χρόνου (όσο το δυνατόν γρηγορότερα) και δεν παραβιάζονται βασικές τεχνικές και τακτικές (εννοιολογικές) αρχές ενός συγκεκριμένου αθλήματος/κινητικού μοτίβου.
Όταν παραμελούμε το πλαίσιο, μπορούμε να κάνουμε ψευδείς δογματικούς ισχυρισμούς. Προσέξτε το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου