Ωφελεί η ζημιώνει η αύξηση της έντασης και του όγκου της προπόνησης κατά τη περίοδο της διακοπής των αγωνιστικών υποχρεώσεων;

Μέσα στην αγωνιστική περίοδο συχνά υπάρχουν περίοδοι διακοπής από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις. Έχω παρατηρήσει πολύ συχνά το φαινόμενο κατά τη περίοδο αυτή οι ομάδες να αυξάνουν την ένταση και τον όγκο των προπονήσεων τους ώστε να καλύψουν τυχόν ελλείψεις αμέσως μόλις ξεκινήσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Το να πιέσουμε ή να χαλαρώσουμε ακόμα και το ρυθμό μιας προπόνησης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και φυσικά δεν βασίζεται στο γνωμικό που ακούω δεξιά και αριστερά ‘’πιο πολύ προπόνηση τώρα και μετά χαλαρώνουμε’’.

Αύξηση της έντασης

Το πρώτο που θα πρέπει να απασχολήσει τον προπονητή είναι αν με το να αυξήσει την ένταση θα αποκομίσει κάποιο όφελος. Θεωρητικά μια προπονημένη ομάδα δεν έχει ανάγκη να αυξήσει την ένταση στο προπονητικό της πρόγραμμα καθώς τα αποτελέσματα δεν θα αλλάξουν σημαντικά. Τώρα το γιατί πολλοί επιμένουν στην αύξηση και μάλιστα στην ημερήσια επιβάρυνση είναι κάτι που μόνο οι ίδιοι το ξέρουν. Δεν έχει σημασία το τι κάνουν οι άλλοι. Σημασία έχει αν εμείς γνωρίζουμε το λόγο και το αποτέλεσμα αυτής της επιβάρυνσης. Να το κάνουμε γιατί γνωρίζουμε και όχι γιατί έτσι κάνει ο όχλος.

Αύξηση της πιθανότητας τραυματισμού

Όπως έχω αναφέρει και σε άλλα άρθρα μου η απότομη αύξηση της προπονητικής επιβάρυνσης ή η απότομη εναλλαγή σε κατάσταση που ένας αθλητής δεν έχει την υποδομή να αντέξει αυξάνει δραματικά την πιθανότητα τραυματισμού του. Χιλιάδες έρευνες καθημερινά εστιάζουν σε αυτό το πρόβλημα. Το προπονητικό πρόγραμμα σε ότι αφορά την αύξηση της έντασης και του όγκου θα πρέπει να μένει αμετάκλητο. Ο αθλητής πρέπει να συνηθίζει σε συγκεκριμένα φορτία για να μπορέσει να ανταποκριθεί σωστά. Αν αυτά τα φορτία αλλάζουν από μέρα σε μέρα ή από εβδομάδα σε εβδομάδα δεν μπορεί να χτίσει μια υποδομή και ο κίνδυνος του τραυματισμού είναι παραπάνω από ορατός.

Περίοδος διακοπών

Κατά τη περίοδο του Πάσχα, των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς είναι δυνατόν οι παίκτες μια ομάδας να πάρουν ρεπό. Συνήθως αυτά τα ρεπό είναι τριήμερα. Το ότι ο αθλητής μένει χωρίς προπόνηση για τρεις μέρες δεν σημαίνει ότι αυτόματα αυτά που έχει χτίσει όλο το προηγούμενο διάστημα θα χαθούν. Πολλοί προπονητές την ημέρα της προπόνησης μετά από αυτό το ρεπό έχουν ήδη ετοιμάσει πλανόγραμμα μίνι προετοιμασίας για να επαναφέρουν τους αθλητές στην κατάσταση που ήταν πριν. Η απώλεια της φυσικής κατάστασης ενός αθλητή(που έχει δουλέψει σωστά) χρειάζεται διάστημα μεγαλύτερο των 5 ημερών για να χαθεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια προσεκτική διαχείριση. Οι διακοπές δεν είναι το τέλος του κόσμου. Πολλές φορές είναι και ευεργετικές ειδικά στο τομέα της ψυχολογίας.

Η αύξηση της έντασης πρέπει να είναι ανάλογη της ξεκούρασης

Όπως ακριβώς το λέει ο τίτλος παραπάνω έτσι το περιγράφει και ο νόμος του Seyle.Σύμφωνα με αυτόν η αύξηση της προπονητικής επιβάρυνσης φέρνει συνάμα και μείωση της απόδοσης. Γι αυτό το λόγο και για να μπορέσει ο αθλητής να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα ή θα πρέπει να οριστεί ένα διάστημα ξεκούρασης ή θα πρέπει η ένταση και ο όγκος της προπόνησης να μειωθούν σημαντικά.

Αν αυτό δεν γίνει και δεν μεριμνήσει ο προπονητής τότε ο αθλητής θα περάσει σε κατάσταση υπερφόρτωσης με τα αποτελέσματα να είναι δυσάρεστα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να μπορούμε να υπολογίζουμε ακριβώς το χρόνο επιβάρυνσης και ξεκούρασης ή μείωσης της επιβάρυνσης ώστε με την επανέναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων οι αθλητές να παρουσιαστούν φρέσκοι και όχι κατάκοποι.

Δυνατότητα προπονήσεων κατά τις διακοπές

1.Διαλειμματικές διακοπές

Ήμουν και θα συνεχίσω να είμαι οπαδός των ρεπό και όχι των συνεχόμενων διακοπών. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι παίκτες κάθονται για διάστημα περισσότερο των 10 ημερών. Αυτό το διάστημα είναι κατάλληλο για να κάνει ο παίκτης έντονη προπόνηση και να έχει τη δυνατότητα να ξεκουραστεί ενώ παράλληλα ο οργανισμός του δεν επιβαρύνεται.

2.Κάλυψη του χαμένου εδάφους

Υπάρχουν σίγουρα ομάδες αλλά και παίκτες που κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου έχουν γίνει ‘’κινητά’’ νοσοκομεία. Έχουν ταλαιπωρηθεί βασικές μονάδες από τραυματισμούς και γενικά η ομαδική προπόνηση γίνεται με δυσκολία. Σε τέτοιες περιπτώσεις όταν υπάρχει ένα διάστημα διακοπής είναι καλό να υπάρξει αύξηση της προπονητικής επιβάρυνσης ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες της ομάδας.Η πρακτική όμως χρειάζεται τεράστια προσοχή αφενός γιατί στο μυαλό μας πρέπει πάντα να έχουμε τη σωστή αναλογία επιβάρυνσης και ξεκούρασης και αφετέρου δεν θα πρέπει να επιβαρύνουμε περισσότερο τους αθλητές που είναι ήδη υγιείς και έχουν τραβήξει όλο το κουπί αυτή τη περίοδο που η ομάδα αγωνίζεται χωρίς τους τραυματίες.

3.Αύξηση της επιβάρυνσης για τους παίκτες με λιγότερη συμμετοχή

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μιας ομάδας όλοι οι αθλητές γυμνάζονται και προετοιμάζονται χτίζοντας παράλληλα και τη φυσική τους κατάσταση σύμφωνα με αυτά που ζητάει ο προπονητής. Όμως όταν η ομάδα εισέλθει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις όλοι οι αθλητές δεν δέχονται τις ίδιες προπονητικές επιβαρύνσεις(βασικοί-αναπληρωματικοί) με αποτέλεσμα κάποιοι να μένουν πίσω σε θέματα φυσικής κατάστασης. Απο τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι αυτή η χρονική περίοδος των διακοπών είναι μια καλή ευκαιρία για τους συγκεκριμένους αθλητές να δουλέψουν παραπάνω σε αντίθεση με του υπόλοιπους οι οποίοι χρειάζονται κάποιο χρόνο ξεκούρασης.

4.Ανάπτυξη στις βασικές δεξιότητες και στο πλάνο

Στο αθλητισμό γενικότερα ο αθλητής εκτός από τη προπόνηση φυσικής κατάστασης και της αντοχής σε φορτία θα πρέπει να εκπαιδευτεί και στο πλάνο της τακτικής αλλά και της τεχνικής του. Άρα  στο μυαλό μας πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες της έντασης και του όγκου. Για το συγκεκριμένο τομέα δεν είναι απαραίτητη η αύξηση της έντασης όσο του όγκου. Δεν χρειάζεται ούτε να δυσκολέψουμε τις ασκήσεις ούτε να προχωρήσουμε σε επιβάρυνση της εκτέλεσης. Χρειάζεται λεπτομέρεια, επεξήγηση, αργή εκτέλεση στην αρχή για να γίνει κατανοητό ώστε στη συνέχεια ο αθλητής να μπορεί να ανταποκριθεί όταν η ένταση κατά την αγωνιστική περίοδο αυξηθεί.