Ο έλεγχος του κύκλου στην αθλήτρια

Η επιλογή της μεθόδου ελέγχου του κύκλου για την ενήλικη αθλήτρια είναι μια ατομική επιλογή όπως και για οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Ωστόσο, η αθλήτρια, ιδιαίτερα εάν είναι υψηλού επιπέδου, πρέπει να εξετάσει πρόσθετους παράγοντες κατά την επιλογή μιας μεθόδου αντισύλληψης. Παρακάτω θα εξετάσουμε τους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη και πώς σχετίζονται με τις αθλήτριες, αλλά, όπως συμβαίνει με κάθε γυναίκα, η τελική επιλογή της «καλύτερης» μεθόδου επαφίεται στο άτομο. Ο ρόλος αυτού του άρθρου είναι να παρέχει στην αθλήτρια μερικές από τις γενικές πληροφορίες που χρειάζεται για να λάβει μια τεκμηριωμένη απόφαση.

Τι είναι ο εμμηνορροϊκός κύκλος;

Ο εμμηνορροϊκός κύκλος είναι η ακολουθία ορμονικών και φυσιολογικών αλλαγών που λαμβάνουν χώρα στο σώμα μιας γυναίκας από την αρχή μιας περιόδου έως την αρχή της επόμενης περιόδου. Συνήθως, ο εμμηνορροϊκός κύκλος κυμαίνεται μεταξύ 28-30 ημερών, αλλά μερικές γυναίκες έχουν είτε μεγαλύτερους είτε μικρότερους κύκλους. Η πρώτη ημέρα του κύκλου είναι η ημέρα που αρχίζει η εμμηνορροϊκή αιμορραγία και η τελευταία ημέρα είναι η ημέρα που ξεκινά η αιμορραγία της επόμενης περιόδου.

Τέσσερις ορμόνες ρυθμίζουν την ακολουθία των συμβάντων σε έναν κύκλο: ορμόνη διέγερσης ωοθυλακίων (FSH), ορμόνη λευχαρίσματος (LH), οιστρογόνα και προγεστερόνη. Αυτά χωρίζουν τον κύκλο σε τρεις φάσεις: ωοθυλακική φάση (από την έναρξη της εμμηνορροϊκής αιμορραγίας έως ωορρηξία), ωορρηξία και ωχρινική φάση (από την ωορρηξία έως την έναρξη της επόμενης αιμορραγίας).

Η (FSH) ξεκινά ολόκληρη τη διαδικασία στην αρχή του κύκλου. Είναι μια ορμόνη που παράγεται από την υπόφυση, μια μικρή δομή στη βάση του εγκεφάλου. Το FSH κάνει ό, τι λέει - διεγείρει τα ωοθυλάκια - τις δομές στις ωοθήκες που στεγάζουν αυγά - για να τονώσει το ωάριο να ωριμάσει στο σημείο που είναι έτοιμο να γονιμοποιηθεί. Το ωοθυλάκιο και το αυγό είναι «ώριμα» περίπου στα μέσα του κύκλου, συνήθως 14 ημέρες μετά την έναρξη της τελευταίας περιόδου. Λίγο πριν από αυτό το σημείο, μια αύξηση στο επίπεδο των οιστρογόνων, μια ορμόνη που παράγεται από τις ωοθήκες, ακολουθούμενη από μια αύξηση των επιπέδων LH και FSH από την υπόφυση, προκαλεί το ώριμο θυλάκιο να ολοκληρώσει τη διαδικασία ωρίμανσής του σε μια διαδικασία που ονομάζεται ωορρηξία. Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη βοηθούν επίσης στην τόνωση της ανάπτυξης της μήτρας. Το ωριμασμένο αυγό στη συνέχεια αιωρείται μακριά από την ωοθήκη και κάτω από τη σάλπιγγα προς τη μήτρα. Σε οποιοδήποτε σημείο αυτού του ταξιδιού, που συνήθως διαρκεί λίγες μέρες, μπορεί να γονιμοποιηθεί με ένα μόνο σπερματοζωάριο. Όταν ένα γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται στην αναπτυγμένη επένδυση της μήτρας, προκύπτει εγκυμοσύνη. Εν τω μεταξύ, το θραύσμα που έχει υποστεί συνεχίζει να παράγει προγεστερόνη και οιστρογόνο για να σταθεροποιήσει την επένδυση της μήτρας ως προετοιμασία για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου. Εάν εμφυτεύεται γονιμοποιημένο ωάριο, ο πλακούντας, μια αγγειακή δομή που τρέφει το έμβρυο, διατηρεί την παραγωγή οιστρογόνων και προγεστερόνης. Εάν ένα ωάριο δεν γονιμοποιηθεί επιτυχώς / ή εμφυτευτεί, τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης μειώνονται, προκαλώντας τη μείωση της επένδυσης της μήτρας κατά την εμμηνορροϊκή αιμορραγία που ξεκινά έναν νέο κύκλο.

Πώς επηρεάζουν οι ορμόνες και ο εμμηνορροϊκός κύκλος την αθλητική απόδοση;

Όπως μπορεί να σας πει οποιαδήποτε γυναίκα, η περίοδος μπορεί να είναι ένας πόνος, κυριολεκτικός ή μεταφορικός. Η αιμορραγία είναι μια ταλαιπωρία, που απαιτεί τη χρήση ταμπόν και σερβιέτας και πολλές γυναίκες θα βιώσουν κάποιο βαθμό εμμηνορροϊκής κράμπας καθώς η μήτρα εκτοξεύει αίμα και ιστό. Ορισμένες γυναίκες είναι σχεδόν εντελώς ανίκανες από τις περιόδους τους, είτε λόγω έντονης κράμπας, βαριάς αιμορραγίας ή και των δύο. Στις αθλήτριες, οι μηνιαίες περίοδοι μπορούν να επηρεάσουν τα προγράμματα άσκησης και προπόνησης. Μερικές μπορεί να αισθάνονται πιο αργές, φούσκωμα, δυσκοιλιότητα και να κουράζονται πιο εύκολα κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να πούμε πόσα από αυτά τα συναισθήματα είναι πραγματικά φυσιολογικά και πόσα οφείλονται στις κοινωνικές και ψυχολογικές αντιλήψεις της εμμήνου ρύσεως. Ωστόσο, οι ορμόνες που ρυθμίζουν το αναπαραγωγικό σύστημα έχουν επίσης επιπτώσεις σε άλλα όργανα και μεταβολικές διαδικασίες.

Οιστρογόνα:

Τα οιστρογόνα είναι μια ομάδα στεροειδών ορμονών που παράγονται σε μεγάλο βαθμό από τις ωοθήκες. Μπορούν να μετατραπούν σε ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες («ανδρογόνα») σε λιπώδη και μυϊκό ιστό. Μαζί με τις επιπτώσεις τους στον εμμηνορροϊκό κύκλο, επηρεάζουν επίσης:

- το καρδιαγγειακό σύστημα αλλάζοντας τους μηχανισμούς πήξης του αίματος που μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες σχηματισμού θρόμβων αίματος και με τη διάταση των αιμοφόρων αγγείων.

- τα μυοσκελετικά και ηπατικά (ήπαρ) συστήματα αλλάζοντας τη μεταβολική ισορροπία υδατανθράκων και λιπών, αυξάνοντας τη χρήση λιπών για τη διατήρηση αποθηκευμένων υδατανθράκων, αλλαγές που μπορούν επίσης να αυξήσουν την αντίσταση στην ινσουλίνη με αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

- Τα νεφρά προκαλώντας κατακράτηση αλατιού που οδηγεί σε πρήξιμο («οίδημα»), αύξηση βάρους και αυξημένη αρτηριακή πίεση.

- Το σκελετικό σύστημα αυξάνοντας την πρόσληψη ασβεστίου στα οστά και χτίζοντας και διατηρώντας την οστική πυκνότητα

Προγεστερόνες:

Οι προγεστερόνες είναι μια ομάδα στεροειδών ορμονών που έχουν ανδρογόνο και αντι-οιστρογονική δράση. Αυτά περιλαμβάνουν:

- αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος

- αυξημένη ανάσα της αναπνοής («λεπτός αερισμός»), αντίδραση των πνευμόνων σε μειωμένο οξυγόνο στο αίμα ή αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα, οδηγώντας ενδεχομένως σε αίσθημα δύσπνοιας

- τροποποιεί την κατακράτηση αλατιού και νερού των νεφρών που οδηγεί σε φούσκωμα και αύξηση βάρους.

Όλες αυτές οι αλλαγές στη φυσιολογία μπορούν σίγουρα να έχουν έμμεσο αντίκτυπο στην αθλητική απόδοση. Ωστόσο, οι άμεσες επιπτώσεις αυτών των αλλαγών στα ορμονικά επίπεδα κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου στην αθλητική απόδοση παραμένουν ασαφείς. Οι μελέτες οδηγούν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα λόγω διαφορετικών πρωτοκόλλων και της χρήσης υποκειμενικών αντί αντικειμενικών δεδομένων (δηλ. Συχνά βασίζονται στον τρόπο με τον οποίο η αθλήτρια πιστεύει ότι αποδίδει σε αντίθεση με τα αντικειμενικά αποτελέσματα). Εκείνοι που έχουν μετρήσει τα επίπεδα ορμονών για αντικειμενικό χρονοδιάγραμμα των φάσεων κύκλου χρησιμοποιούν συχνά διαφορετικές μεθόδους μέτρησης των επιπέδων ορμονών. Παρ 'όλα αυτά, οι πτυχές της αθλητικής απόδοσης που ενδέχεται να επηρεαστούν από αλλαγές ορμονικού κύκλου περιλαμβάνουν:

- Μειωμένες συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως που μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο αερισμό (δηλαδή γρηγορότερο ρυθμό αναπνοής).

- Κατακράτηση αλατιού και υγρών καθώς και διαστολή των αιμοφόρων αγγείων που μπορεί να μειώσουν τον ρυθμό ροής του αίματος μέσω των μυών, που πιθανόν να οδηγήσει σε υποβέλτιστη μυϊκή λειτουργία.

- Αλλαγές στην ικανότητα των πνευμόνων να επεξεργάζονται την ανταλλαγή αερίων τόσο αποτελεσματικά γύρω από την εμμηνόρροια που μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη ζήτηση οξυγόνου και αυξημένη αίσθηση δύσπνοιας.

- Αύξηση της βασικής θερμοκρασίας του σώματος κατά τη διάρκεια της ωχρινικής φάσης που μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα ασθένειας που σχετίζεται με τη θερμότητα σε γεγονότα μεγάλης αντοχής (π.χ. μαραθώνιοι) σε υψηλότερες θερμοκρασίες περιβάλλοντος.

- Αλλαγές στο μεταβολισμό, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ωχρινικής φάσης, όταν το γαλακτικό αίμα (ένα προϊόν της διάσπασης της γλυκόζης σε αναερόβια δραστηριότητα) μπορεί να μειωθεί σε σύγκριση με τη φάση του ωοθυλακίου, οδηγώντας σε αυξημένη αντοχή.

- Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες σε ρήξη ACL κατά τη φάση της ωορρηξίας του κύκλου, καθώς υπάρχουν υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης στο ACL.

Άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την εμμηνόρροια μπορεί επίσης να επηρεάσουν την αθλητική απόδοση.

- Οι γυναίκες με πολύ έντονα συμπτώματα στη περίοδο τους είναι πιο πιθανό να γίνουν «αναιμικές» λόγω έλλειψης σιδήρου και απώλειας αίματος (αδυναμία των αποθηκών σιδήρου του σώματος να συμβαδίσουν με την απώλεια αίματος), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε δύσπνοια, κόπωση, ελαφριά ζάλη και αίσθημα παλμών, που θα επηρεάσουν την απόδοση.

- Οι γυναίκες με επώδυνες περιόδους είναι λιγότερο πιθανό να έχουν καλή απόδοση κατά τη διάρκεια των περιόδων τους λόγω κράμπας.

Γιατί οι γυναίκες αθλητές έχουν μερικές φορές ακανόνιστες περιόδους;

Ένα κοινό ζήτημα για αθλήτριες υψηλού επιπέδου είναι η απουσία εμμηνορροϊκού κύκλου. Αυτό συμβαίνει συχνά επειδή δαπανούν περισσότερες θερμίδες από ό, τι παίρνουν. Αυτό το θερμιδικό στρες υποτίθεται ότι προκαλεί διαταραχή στον ορμονικό κύκλο ξεκινώντας από μια περιοχή στον εγκέφαλο που ελέγχει τον ορμονικό κύκλο στην υπόφυση και τις ωοθήκες («υποθάλαμος») . Αυτό διαταράσσει ολόκληρο τον εμμηνορροϊκό κύκλο, έτσι ώστε η γυναίκα να μην έχει πλέον ωορρηξία, υποδεικνύοντας ότι το σώμα είναι λιγότερο ικανό να τρέφει ένα έμβρυο. Μπορεί επίσης να είναι δευτερεύουσα στην υψηλή ένταση της άσκησης ή ακόμα και στα ψυχολογικά στρες του ανταγωνισμού. Όταν οι γυναίκες σταματούν την ωορρηξία, ο ορμονικός κύκλος τους καθίσταται αδρανής και χάνουν μερικά από τα οφέλη αυτών των ορμονών. Το πιο προφανές από αυτά τα αποτελέσματα είναι η επίδραση στον μεταβολισμό των οστών. Οι αμηνόρροιες γυναίκες (γυναίκες που δεν έχουν πλέον ωορρηξία ή έχουν εμμηνορροϊκούς κύκλους) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπενία και οστεοπόρωση, δημιουργώντας τους κινδύνους για κατάγματα που μπορούν να τα βγάλουν εκτός ανταγωνισμού για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες κάθε φορά.

Πώς λειτουργεί ο έλεγχος του κύκλου και πως επηρεάζει αυτήν τη διαδικασία;

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο κατηγορίες ελέγχου των γεννήσεων: ορμονική και μη ορμονική. Οι ορμονικές μέθοδοι περιλαμβάνουν το χάπι, το Patch, το NuvaRing, το Mirena IUD, το Depo-Provera και το Implanon. Οι μη ορμονικές μέθοδοι περιλαμβάνουν την ενδομήτρια συσκευή (IUD), τα προφυλακτικά, τα αυχενικά καλύμματα, τα διαφράγματα, τα θηλυκά άτομα, τα σπερματοκτόνα τζελ και τους αφρούς. Οι αθλήτριες που χρησιμοποιούν ορμονική μορφή αντισύλληψης συνήθως κλείνουν αποτελεσματικά τους φυσιολογικούς ορμονικούς κύκλους τους. Εξωγενείς προγεστερόνες και οιστρογόνα από το αντισυλληπτικό λένε αποτελεσματικά στην υπόφυση να μην παράγει FSH ή LH και έτσι να καταστέλλει την ωορρηξία. Μπορούν επίσης να αλλάξουν το πάχος της μήτρας, μειώνοντας την πιθανότητα επιτυχούς εμφύτευσης ενός γονιμοποιημένου ωαρίου.

Πώς επηρεάζουν οι ορμόνες των αντισυλληπτικών την αθλητική απόδοση;

Η απλή απάντηση είναι ότι κανείς δεν ξέρει πραγματικά. Μερικές μικρές μελέτες έχουν αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της χρήσης οξυγόνου στην άσκηση σε γυναίκες με το «χάπι» σε σύγκριση με τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Αυτά έχουν δείξει μια μικρή αλλά σημαντική μείωση της αποδοτικότητας χρήσης οξυγόνου στις γυναίκες στο "Pill". Ωστόσο, το μέγεθος της μελέτης ήταν μικρό και το ποσοστό στο οποίο μειώθηκε η χρήση οξυγόνου ήταν επίσης μικρό, της τάξης του 2-4%, μια μείωση η οποία πιθανότατα δεν θα ήταν αισθητή στις ερασιτέχνες αθλήτριες, αλλά μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει τις αθλήτριες υψηλού επιπέδου.

Πρέπει οι αθλητές να χρησιμοποιούν ορμονική αντισύλληψη;

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση παραμένει άγνωστη. Οι αθλήτριες που υποφέρουν με βαριές ή επώδυνες περιόδους μπορεί να διαπιστώσουν ότι το ψυχολογικό όφελος που λαμβάνουν από τη μειωμένη απώλεια αίματος και τον πόνο βελτιώνει την απόδοση. Οι γυναίκες σε ανταγωνιστικά αθλήματα μπορεί επίσης να εκτιμήσουν την ικανότητα να καθυστερήσει την έναρξη της εμμηνορροϊκής αιμορραγίας που θα τους επιτρέψει να μην βρίσκονται σε  εμμηνόρροια κατά τη διάρκεια σημαντικών αγώνων. Ωστόσο, υπάρχουν αντενδείξεις για τη χρήση ορμονικών μεθόδων ελέγχου των κύκλων σε αθλήτριες σε όλα τα επίπεδα. Αυτά περιλαμβάνουν προσωπικό ιστορικό θρόμβων αίματος ή ιστορικό θρόμβων αίματος σε συγγενείς πρώτου βαθμού, γνωστές διαταραχές στην πήξη του αίματος, κακή λειτουργία του ήπατος, καρκίνο του μαστού, ιστορικό καρδιακής προσβολής, υψηλή αρτηριακή πίεση, πονοκεφάλους και ημικρανίες.

Δυστυχώς, για όσες αναζητούν οριστικές απαντήσεις, φαίνεται να υπάρχουν πολύ περισσότερες ερωτήσεις από τις απαντήσεις σε αυτόν τον συγκεκριμένο τομέα. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι ότι δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η ορμονική αντισύλληψη μειώνει την αθλητική απόδοση και ότι πολλές ελίτ αθλήτριες χρησιμοποιούν ορμονικά αντισυλληπτικά χωρίς εμφανή επιβλαβή αποτελέσματα. Ωστόσο, κάθε αθλήτρια, πρέπει να εξετάσει τις διαφορετικές επιλογές ελέγχου του κύκλου που έχει και να αποφασίσει με βάση τα δικά της κριτήρια, τις απαιτήσεις και μια διεξοδική συζήτηση με τον θεράποντα ιατρό της.