Η πιεστική άμυνα man to man μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλο το γήπεδο, στα τρία τέταρτα η ακόμα και στο μισό γήπεδο.Οι παίκτες μαθαίνουν πιο γρήγορα αυτό τον τρόπο άμυνας παρά την πίεση σε μορφή zone press.Οι ασκήσεις που γίνονται κατά την προαγωνιστική περίοδο και η διδασκαλία των βασικών αρχών είναι εξαιρετικά σημαντικές. Οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνονται σε μορφή 1vs1,2vs2,3vs3 η ακόμα και 5vs5 σε ολόκληρο το γήπεδο.
Η στρατηγική δεν έχει αλλάξει σημαντικά σε αυτό το θέμα. Όταν η ομάδα χάνει την μπάλα τότε ο αμυντικός πρέπει να κολλήσει στον παίκτη του.
Περιοχή 50
Σε αυτή τη περιοχή γίνονται συνεχείς προσπάθειες για παγίδες. Η ομάδα θα πρέπει να πάρει οποιαδήποτε ευκαιρία παρουσιαστεί.
Περιοχή 40
Σε αυτή τη περιοχή γίνεται προσπάθεια για παγίδα μόνο όταν ο παίκτης μαρκάρεται σωστά. Η ομάδα δεν πρέπει να πάρει πολλά ρίσκα αλλά πρέπει απαραίτητα να σταματήσει τον ντριμπλέρ σε αυτή τη περιοχή.
Περιοχή 30
Σε αυτή τη περιοχή δεν γίνεται καμία προσπάθεια για παγίδα εκτός αν ο συμπαίκτης έχει καταφέρει να αναγκάσει τον αντίπαλο να γυρίζει με pivot συνεχώς έως ότου η πλάτη του στραφεί προς το δικό του καλάθι.Η άμυνα σε αυτή τη περιοχή πρέπει να οργανωθεί και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσουν μακρινές πάσες.
Περιοχή 20
Σε αυτή τη περιοχή ισχύει ότι και για την περιοχή 30.
Περιοχή 10
Σε αυτή τη περιοχή γίνεται συνεχής προσπάθεια για παγίδα σε οποιοδήποτε παίκτη έχει τη μπάλα.
Πότε η πίεση είναι σωστή
1.Όταν η ομάδα θέλει να προκαλέσει έκπληξη η να διαταράξει την ηρεμία του αντιπάλου.
2.Όταν η ομάδα αντιμετωπίζει μεγαλύτερους αντιπάλους σε όγκο οι οποίοι είναι πιο αργοί και το set παιχνίδι είναι το στυλ τους.
3.Όταν η ομάδα είναι πίσω στο σκορ.
Η χρησιμοποίηση της πίεσης σημαίνει απαραίτητα κυνήγι του αντιπάλου σε όλο το γήπεδο. Ο αντίπαλος πρέπει να νιώθει την πίεση καθώς επίσης και τη δυσκολία να πασάρει η να υποδεχθεί τη μπάλα. Όταν ο αντίπαλος χρειαστεί να επαναφέρει τη μπάλα μετά από καλάθι είναι πολύ σημαντικό να δοθεί ελευθερία στον πασέρ αλλά με ταυτόχρονη κάλυψη των πιθανών αποδεκτών της μπάλας. Σε αυτή τη περίπτωση ο αμυντικός τοποθετεί το κορμί του μεταξύ των δυο αντιπάλων του, περίπου δηλαδή στο μέσον. Όλοι οι άλλοι παίκτες είναι συγκεντρωμένοι στα μαρκαρίσματα τους παίζοντας από κοντά και επιθετικά.
Όταν η μπάλα μπει στο γήπεδο μετά την επαναφορά, ο ελεύθερος παίκτης προσπαθεί να κάνει παγίδα στον παίκτη που μόλις πήρε τη μπάλα.Αν αυτό δεν είναι εφικτό τότε αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του παίκτη που έκανε την επαναφορά και μένει κολλημένος επάνω του.Ο αμυντικός θα πρέπει να έχει διδαχθεί ότι η σωστή άμυνα είναι ένα βήμα από τον αντίπαλο και πάντα από τη πλευρά της μπάλας. Ο παίκτης θα πρέπει απαραίτητα, κάθε στιγμή να βλέπει την μπάλα και τον επιθετικό. Η αλλαγή μαρκαρισμάτων σε αυτό το είδος άμυνας δεν επιτρέπεται εκτός αν είναι να χρησιμοποιηθεί για παγίδα.
Όλοι οι παίκτες είναι απαραίτητο να παίζουν επιθετική άμυνα, χωρίς φάουλ και στο μυαλό τους να έχουν πάντα τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία παγίδων. Όταν ο αντίπαλος έχει τη μπάλα θα πρέπει να τον αντιμετωπίζει ο αμυντικός επιθετικά. Αυτό προϋποθέτει κίνηση των χεριών από πλευρά σε πλευρά και από πάνω μέχρι κάτω ώστε να δυσκολεύουν την πραγματοποίηση της πάσας. Οι υπόλοιποι παίκτες υπερασπίζονται τις γραμμές πάσας. Ιδιαίτερη προσοχή και βαρύτητα δίνεται στην πάσα πρώτης γραμμής, δηλαδή στον παίκτη που είναι κοντά στον πασέρ.
Σε καταστάσεις πίεσης σε ολόκληρο το γήπεδο η στρατηγική επιτάσσει να κοπούν οι μακρινές πάσες αφενός και αφετέρου η μπάλα να περάσει στον πιο αδύναμο χειριστή της αντίπαλης ομάδας πριν το κέντρο. Σαν εναλλακτική λύση μια ομάδα μπορεί να επιλέξει να παρενοχλήσει τον παίκτη που κάνει την επαναφορά, αποσπώντας του την προσοχή, εμποδίζοντας τον να πασάρει την μπάλα σε καλό χειριστή και τέλος αναγκάζοντας τον να γίνεται ολοένα και πιο διστακτικός ώστε να υποπέσει σε παράβαση πέντε δευτερολέπτων.
Μια άλλη τακτική που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο παίκτης που μαρκάρει την επαναφορά της μπάλας είναι με τη βοήθεια ενός συμπαίκτη του να παγιδεύσουν τον καλύτερο χειριστή της αντίπαλης ομάδας έτσι ώστε να οδηγήσουν την μπάλα στον παίκτη που δεν είναι και τόσο καλός με το χειρισμό και αφού γίνει αυτό τότε να επανέλθει κανονικά στο μαρκάρισμα του παίκτη του. Με αυτό τον τρόπο η ομάδα θα κατορθώσει να μειώσει τους πόντους που πετυχαίνει ο αντίπαλος ανά κατοχή και παράλληλα θα αυξήσει τους πόντους ανά κατοχή που πετυχαίνει η ομάδα.Το επιτυχημένο man to man πρέπει για μια ομάδα να προϋποθέτει την πραγματοποίηση τριών στόχων:
1.Πίεση στον αντίπαλο ώστε να αναγκαστεί να ντριμπλάρει και ταυτόχρονη ώθηση προς τις νεκρές ζώνες.
2.Οι παίκτες θα πρέπει γρήγορα να ανταποκριθούν στα αμυντικά τους καθήκοντα, να παίζουν overplay τους αντιπάλους τους σε απόσταση μιας πάσας από τη μπάλα και να κλείσουν όλες τις γραμμές πάσας.
3.Υποστήριξη της επιθετικής άμυνας με βοήθεια από τη weak side.
Υπάρχουν κανόνες για τους παίκτες αλλά γενικά οι βασικές αρχές είναι ίδιες. Οι περισσότερες από αυτές τις βασικές αρχές μπορούν να διδαχθούν μέσα από τέσσερις απλές ασκήσεις. Θα μιλήσω γι αυτές πιο κάτω. Σε πρώτη φάση όμως θα εξηγήσω τα καθήκοντα του παίκτη που μαρκάρει το χειριστή της μπάλας.
Το μαρκάρισμα του χειριστή
Υπάρχουν τρεις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας αμυντικός παίκτης μπορεί να μαρκάρει το χειριστή της μπάλας:
1.Όταν ο χειριστής έχει τη μπάλα αλλά δεν έχει χρησιμοποιήσει ακόμα ντρίμπλα.
2.Όταν ο χειριστής έχει ήδη χρησιμοποιήσει την ντρίμπλα.
3.Όταν ο χειριστής ίσως χρησιμοποιήσει την ντρίμπλα.
Ντρίμπλα
Στάση: Όταν ο αμυντικός μαρκάρει το χειριστή στην περιφέρεια ενώ αυτός ντριμπλάρει, τότε ο παίκτης πρέπει να κρατήσει τον κορμό του χαμηλά, να είναι σε ισορροπία και το χέρι του να είναι σηκωμένο στη μπάλα. Παράλληλα ο αμυντικός θα πρέπει να έχει το ένα πόδι του μπροστά αλλά σε γενικές γραμμές αφήνουμε τον παίκτη σε αυτό το σημείο να κάνει την επιλογή του σχετικά με τα πόδια σύμφωνα με αυτό που θεωρεί εκείνος φυσικό.
Ο αμυντικός θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή του στον επιθετικό και να χρησιμοποιεί το slide step.Δεν πρέπει να σταυρώνει τα πόδια του όταν ακολουθεί τον επιθετικό. Μερικές φορές όμως αν ο επιθετικός περάσει τον αμυντικό τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το σταύρωμα των ποδιών ώστε να τρέξει και να καλύψει το χαμένο έδαφος.
Δημιουργία πίεσης: Οποιαδήποτε απόσταση κι αν έχει ο αμυντικός από τον παίκτη του θα πρέπει συνεχώς να ασκεί πίεση στη μπάλα. Παίζει τον παίκτη του από κοντά (ιδανικά περίπου στο ένα μέτρο) και έχει πάντα το ένα του χέρι στο πρόσωπο του αντιπάλου χωρίς να κάνει φάουλ.
Εξαναγκασμός ντρίμπλας: Ο αμυντικός θα πρέπει αφενός να αναγκάσει τον επιθετικό να κάνει ντρίμπλα και αφετέρου να επηρεάσει ακόμα και την κατεύθυνση που θα πάρει. Στη διεθνή ορολογία αυτό ονομάζεται forcing the dribble.Για παράδειγμα αν ένας αμυντικός παίκτης έχει τον αντίπαλο του στα δεξιά τότε πρέπει να τον αναγκάσει να πάει αριστερά. Αν τον έχει από την αριστερή πλευρά τότε πρέπει να τον αναγκάσει να πάει από τα δεξιά. Αν ο αμυντικός οπισθοχωρήσει τότε τον παρακινεί να σουτάρει.Αν τον παίξει εξαιρετικά ασφυκτικά με το ένα πόδι μέσα τότε τον ωθεί στο να κάνει drive από τη μια η την άλλη πλευρά.
Στην παραπάνω εικόνα θέλουμε ο αμυντικός να αναγκάσει τον επιθετικό να ντριμπλάρει σε γωνία 45 μοιρών. Είναι πολύ σημαντικό εδώ να τονιστεί ότι ο αμυντικός δεν θα πρέπει να παίζει υπερβολικά κοντά το χειριστή γιατί με μια αστραπιαία κίνηση αυτός μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση και είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει.
Πιέζοντας τον χειριστή από μια σχετικά ελεγχόμενη απόσταση τον αναγκάζει ο αμυντικός να κινηθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Το ιδανικό είναι να μπορούμε να τα κάνουμε και τα δυο. Όπως ανέφερα και πιο πάνω ο σκοπός που οι παίκτες πρέπει να οδηγούν στις νεκρές ζώνες είναι για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια αδύνατη πλευρά από την οποία μπορούμε να έχουμε υποστήριξη. Για να μπορέσει όμως να διατηρηθεί αυτή η αδύνατη πλευρά θα πρέπει να αποκοπούν οι πάσες από guard σε guard (οι πάσες από sideline σε sideline).
Παραλλαγές της πιεστικής άμυνας man to man σε όλο το γήπεδο
Η παραπάνω εικόνα χωρίζει το γήπεδο σε δυο μέρη για να τονίσει τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ της άμυνας over play και της παραδοσιακής άμυνας man to man η οποία έχει σαν αρχή ο παίκτης να παίζει μεταξύ του παίκτη και του καλαθιού. Στις δυο παραπάνω περιπτώσεις θεωρούμε ότι ο σκοπός είναι η μπάλα να πάει στον 5 που είναι πάντα μια καλή θέση.
Στο αριστερό μέρος η επίθεση δεν έχει κανένα πρόβλημα να περάσει τη μπάλα στον 5.Ο 1 μπορεί να περάσει τη μπάλα απευθείας η μέσω του 3.Στο δεξιό μέρος η πάσα αυτή είναι αμφισβητούμενη. Ακόμα κι αν ο 1 καταφέρει να περάσει τη μπάλα στον 3 παρά τις προσπάθειες του αμυντικού ελπίζουμε ότι ο αμυντικός του 5 θα την αποτρέψει να πάει στον τελικό αποδέκτη. Επίσης το στήσιμο των αμυντικών είναι τέτοιο που αποτρέπει την πάσα αυτή. Ο αμυντικός που μαρκάρει τον χειριστή είναι ο παίκτης κλειδί. Αυτός ο παίκτης θα πρέπει να οδηγήσει τον επιθετικό προς τη νεκρή ζώνη και να μην επιτρέψει σε καμία περίπτωση ρήγμα από τον άξονα.
Δεν υπάρχει κάτι λάθος από άποψη στρατηγικής στο αριστερό μέρος της εικόνας. Οι αμυντικοί παίκτες 3 και 5 θα μπορούσαν να δυσκολέψουν τους επιθετικούς παίκτες από τη δημιουργία εύκολου σουτ. Ωστόσο με δεδομένο ότι ο σκοπός είναι να δεχθούμε όσο λιγότερους πόντους γίνεται ανά κατοχή και να αυξήσουμε τους δικούς μας, έχουμε μια καλή ευκαιρία να το πετύχουμε παίζοντας άρνηση στην άμεση πάσα. Οι πιθανότητες για λάθος είναι πολύ μεγαλύτερες για την ομάδα που είναι στο δεξί μέρος παρά για την αριστερή. Όμως θα πρέπει να πιστεύουμε ότι η αμυντική επιθετικότητα της ομάδας θα πρέπει να έχει υποστήριξη από την αδύνατη πλευρά ώστε να αποτρέψουμε τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας του αντιπάλου.
Πίεση με έναν παίκτη
Η πίεση με έναν παίκτη με μια αστραπιαία κίνηση πολύ συχνά οδηγεί σε κλέψιμο και εύκολο καλάθι.
Αν υπάρχει παίκτης με τη δυνατότητα να παίζει καθρέπτης μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στον αντίπαλο του.
Μια ξαφνική στροφή και μια γρήγορη πίεση από τον αμυντικό μπορεί να κάνει τον επιθετικό να τα χάσει και η μπάλα να κλαπεί.
Πίεση με δυο παίκτες
Δυο έξυπνοι και γρήγοροι αμυντικοί μπορούν να δημιουργήσουν μια επιτυχημένη πίεση. Το κύριο συστατικό της επιτυχίας είναι η έκπληξη και η αιφνίδια εμφάνιση της.
Το συστατικό της έκπληξης είναι απαραίτητο ώστε να συγκαλυφθεί η πρόθεση της πίεσης και να μην μπορέσει ο αντίπαλος να φέρει γρήγορα βοήθειες. Η εικόνα δείχνει μια τέτοιου τύπου πίεση με τον Κ1 να παίζει καθρέπτη και στη συνέχεια να πιέζει στην ντρίμπλα τον 2 οδηγώντας τον στη νεκρή ζώνη. Την ίδια στιγμή ο Κ2 καλύπτει τον 1.
Πίεση με τρεις παίκτες
Η πίεση με τρεις παίκτες πραγματοποιείται όταν οι ψηλοί της αντίπαλης ομάδας περνούν γρήγορα το κέντρο αφήνοντας έτσι πίσω δυο συμπαίκτες τους να κατεβάσουν τη μπάλα.Οι δυο αμυντικοί συναντούν τους επιθετικούς μεταξύ της γραμμής των βολών και του κέντρου.
Ο αμυντικός που πάει στη μπάλα οδηγεί τον επιθετικό στη νεκρή ζώνη προσπαθώντας παράλληλα να τον κάνει να γυρίσει την πλάτη του προς το κέντρο. Όταν αυτό συμβεί τότε ο δεύτερος αμυντικός πάει για παγίδα.
Κάθε φορά που πραγματοποιείται παγίδα ένας από τους αμυντικούς παίκτες που βρίσκονται πίσω (συνήθως ο τρίτος περιφερειακός) θα περάσει το κέντρο για να φυλάξει τον παίκτη που είναι ανοικτός. Οι υπόλοιποι δυο παίκτες παίρνουν θέσεις ζώνης για να καλύψουν τους επιθετικούς σε περίπτωση μακρινής πάσας.
Ασκήσεις για τη διδασκαλία της πιεστικής άμυνας man to man σε όλο το γήπεδο
Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι δεξιοτήτων. Οι ασκήσεις αναπτύσσουν αυτές τις θεμελιώδεις δεξιότητες και δίνουν την δυνατότητα στους παίκτες να βελτιωθούν σαν μονάδες αλλά και ομαδικά. Ο προπονητής θα πρέπει να είναι πολύ υπομονετικός με αυτές τις ασκήσεις ώστε οι παίκτες να αποκτήσουν την εξοικείωση που απαιτείται.
Οι ασκήσεις θα πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε να εξομοιώνουν τις συνθήκες του παιχνιδιού. Όλα πρέπει να γίνονται υπό συνθήκες πίεσης. Η άμυνα διδάσκεται καλύτερα σε καταστάσεις ταχύτητας. Οι παίκτες πρέπει να έρθουν σε επαφή με όλους τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσουν στην αμυντική τακτική τους. Χρειάζονται πολλές ασκήσεις διάσπασης της άμυνας ώστε η ομάδα να αποκτήσει αμυντική συνοχή και να δέσει. Οι ασκήσεις θα πρέπει να είναι απλές και θα πρέπει να γίνονται αρκετές κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης. Είναι καλύτερα να ξοδεύει κανείς λίγο χρόνο σε κάθε άσκηση παρά να περάσει ολόκληρη προπόνηση με μια μόνο.
Ο προπονητής θα πρέπει να κρατάει τους παίκτες ενεργούς και όχι σε σειρά αναμονής. Οι προπονήσεις θα πρέπει να είναι έτσι δομημένες ώστε ο παίκτης να είναι απασχολημένος από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν είναι εφικτό η ομάδα να διαιρεθεί ώστε να δουλεύουν ταυτόχρονα και στα δυο καλάθια αυτό θα ήταν το ιδανικό. Όμως αν αυτό γίνει τότε και οι δυο ομάδες θα χρειάζονται κάποιον που να τους επιτηρεί. Αν δεν υπάρχει βοηθός μπορεί κάποιος έμπειρος παίκτης να αναλάβει αυτό το ρόλο.
Αν ορισμένοι παίκτες έχουν δυσκολία στην εκτέλεση των ασκήσεων η στην αντίληψη της τακτικής θα πρέπει μετά το τέλος της προπόνησης να παραμείνουν ώστε να δουλέψουν πάνω σε αυτά.Δεν πρέπει ο προπονητής να τιμωρεί ολόκληρη την ομάδα επειδή ένας παίκτης έκανε λάθος κατά την εκτέλεση μιας άσκησης.
Παρακάτω θα παρουσιάσω ορισμένες ασκήσεις που έχω διδαχθεί σαν παίκτης αλλά έχω χρησιμοποιήσει επίσης και σαν προπονητής που συμβάλλουν τα μέγιστα στο χτίσιμο των θεμελιωδών αμυντικών στοιχείων. Αποτελούν δε το θεμέλιο λίθο για μια υγιή αμυντική φιλοσοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου